Yumuşakçalar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Yumuşakçalar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

30 Ağustos 2011 Salı

Ahtapot(Octopus vulgaris)




Familyası Latincesi İngilizcesi Mahalli Adı
Octopodidae Octopus vulgaris Common octopus Ahtapot

Morfolojik Özellikleri: 

AHTAPOT (Octopus) familyası: Ahtapotgiller (Octopodidae) Özellikleri: 2-3 cm ile 10 m arasında değişik büyüklükte olanları vardır. Yaşadığı yerler: Bütün denizler. Çeşitleri: Elliden fazla türü mevcuttur.

Sekiz kollu kabuksuz bir kafadan bacaklıdır. Kayalar üstünde kollarıyla sürünerek ve suyu hunisinden püskürterek hareket eder. Küçük türleri kayalık ve yarıklar arasında gizlenerek avlanır. İnsan ve büyük hayvanlardan saklanırlar. Çekmenli kollarıyla yengeçleri yakalar, kabuklarını boynuzsu ikiz çeneleriyle ve dişli dilleriyle parçalarlar. Parlak ve ses çıkaran nesnelere karşı çok meraklıdırlar. Bazı türleri savunma mekanizması olarak mürekkep fışkırtabilir. Bu durum birçok kez Mürekkep balıklarıyla karıştırılmasına yol açar. Mürekkep balığı en yakın akrabasıdır.

Vücutları kısa ve yuvarlak yapıdadır ve manto üzerinde yüzgeçler yoktur. Ahtapotlar, bir çift gelişmiş gözleri bulunan ve beyinleri iyi gelişmiş, kabuksuz omurgasız hayvanlardır. 3 kalbi vardır.Manto boşluklarında bulunan solungaçlarıyla solunum yaparlar. Boyları 100 cm' ye kadar çıkabilir. Bir çift küçük çubuk halinde kabuk kalıntısı bulunur. Ağız çevresinde, üzerinde 2 sıra vantuz ( yapışıcı safiha ) bulunan ve başın çevresinden çıkan 8 adet, benzer yapıda, aynı uzunlukta ve dipte kısa bir zarla birbirlerine bağlı olan, güçlü bacak ve kolları bulunur. Yalnız “Eledone” cinsi ahtapotlarının kollarında tek sıra mevcuttur. Ters çevrilip bakılırsa tam ortada kuş gagasına benzeyen sert, koyu renkli ve kesici ağzı görülür. Erkeklerde bu kollardan birisi cinsel organ vazifesi görecek şekilde değişikliğe uğramış olup hektokotil olarak adlandırılırlar.

Ahtapotun yumurtaları

Ahtapotun yumurtasının her biri bir kapsülle muhafaza edilir. Yumurtalar salkım şeklinde bir küme meydana getirir. Her kapsülün bir ucu taşa veya başka bir zemine bağlanır. Dişi ahtapot yumurtaların üzerine kuluçkaya yatar. Açlıktan ölme pahasına yumurtalarını terk etmez. Hatta zorda kaldığında bacaklarından bir kaçını yiyebilir. Yumurtadan doğrudan doğruya ergine benzer yavrular çıkar. Bu yavrular sinir sisteminin kontrolü altında kasılarak veya gevşeyerek seri bir şekilde renklerini değiştirerek bulundukları ortama adapte olurlar.

Avlanması ve tüketilmesi

Ahtapot Ege-Akdeniz mutfağının aranan mezelerinden biridir. Özellikle zeytinyağlı salatası çok bilinir ve bölgede tüketilir. Avlanan ahtapot etinin yumuşaması için tahta bir sopayla düz bir taşın üzerinde dövülür. Haşlandıktan sonra salatası, yahnisi, kızartması yapılarak yenilir. Tekne üzerinden avlanması 'ahtapot salası' adı verilen kendine özgü bir oltayla yapılır. Kalın misina, iple yapılan oltaya plastik yapma balıklar, fosforlu etiketler, ses çıkartabilecek zil, metal levha takılır. Sürekli sallanan ve teknenin çok yavaş hareket ettiği avlanmada maksat meraklı yaradılışa sahip hayvanın salaya sarılmasını sağlamaktır. Dalarak zıpkınla avcılığı da yapılır.

Üreme

Ahtapotlarda üreme eşeyli üreme şeklinde gerçekleşmektedir. Erkek bireyler cinsi olgunluğa 8-10 aylık iken, 8-9 cm manto boyunda ulaşırlar. Buna karşılık dişi bireyler cinsi olgunluğa 16-18 aylık bir sürede manto boyları 13-15 cm iken ulaşırlar. Kafadan bacaklıların yaşam süreleri yumurtlama ile son bulduğu için dişi bireylerin cinsi olgunluğa erişme süreleri genellikle yaşam sürelerini belirlemektedir. Buna göre 13-14 cm manto boyuna sahip dişi 18-24 ay arasında yaşam süresine sahip olmaktadır. Erkeklerde yaşam süresi 3-4 yıl, dişilerde 2-3 yıl olmaktadır.

Çiftleşme esnasında erkek dişiye yaklaşarak, dişinin ağız üzere oturduğu bir sırada hektokotilize olmuş kolunu dişinin manto boşluğuna uzatarak spermlerini bırakır.

Birleşme birkaç saat sürebilir ve aynı çift birleşmeyi bir hafta süresince defalarca tekrarlayabilirler. Dişi ve erkek ahtapot değişik bireylerle de birleşebilirler. Döllenme gerçekleşmemiş ise bu birleşme sık sık tekrarlanabilir. Döllenme gerçekleştiğinde dişiler yumurtlamak için güvenli bir yuva aramada cesur ve araştırmacı bir davranış içindedirler. Çünkü yumurtaların rahatsız edilmeyecek sağlam bir yuvaya bırakılması gerekmektedir.

Spremataforlar ovaryumda bulunurlar, boş olanlar dışarıya atılır. 12-13 cm manto boyuna sahip bir dişi ahtapot 130000- 250000 arasında bentik yumurta üretebilmektedir. Bu sayı bazen 400000'e de çıkabilir.

Döllenen yumurtalar ovaryumdan salgılanan iki sıvı ile birlikte ovaryumdan atılır. Dişi ahtapot bu yumurtaları güvenli bulduğu yuvanın tavanına yapıştırır. Daha sonra yuvanın güvenliğini sağlamak için tüm çatlak, delik ve yarıkları topladığı küçük taş ve kabuklarla kapatır.

Çoğu zaman yuvanın ana girişine aralarında su akımının geçebileceği büyük taşlarla kapatılır. Yumurtaların çatlama süresi 25°C' de 20-25 gün iken, 13°C' de 125 gün olarak tespit edilmiştir.(Bravo de Laguna, 1980). Yavrular yumurtadan çıktıktan sonra anne genellikle ölür ve yavrular yuvayı terk eder. Yavrular yumurtadan çıkış sonrası pelajik ortamda bulunup 40 günün sonunda bentik bölgeye yerleşirler. Yumurtadan çıkan yavruların gelişme oranı incelendiğinde ilk gün 0.1gr ile 0.25gr ağırlığa sahip bireylerin 90 gün sonunda 39gr ağırlığa ulaştığı, 135 gün sonunda 5 cm manto büyüklüğünde olduğu ve 12- 15 ay sonunda erkek bireylerin 2.5 kg, dişi bireylerin 2 kg'a ulaştığı tespit edilmiştir( Itami, 1980). Yumurta bırakmak için seçilen yuvalar, yumurtanın yapıştırılabileceği sert bir cisim (kaya, kabuk, şişe, amfora) ve kirlenme olasılığı (çamur, kil, tortu) az olan prekorallijenli alanlar ve kayalık bölgeler tercih edilir.

Maksimum uzunluğu 300cm.
Ortalama uzunluğu 70-80 cm.
Maksimum ağırlığı gr.
Ortalama ağırlığı gr.
Üreme zamanları
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

X X
Avlanma Yöntemleri: Zıpkın, Olta, Trol, Trata, Manyat, Çömlekler.

Ahtapot oltası ve avcılığı Bilgi için tıklayınız.

Ahtapot Video izle

18 Ağustos 2011 Perşembe

Kalamar


                                                                                                           
Familyası Latincesi İngilizcesi Mahalli Adı
Loliginidae Loligo vulgaris Long-finned squid Kalamara,Bülbüliye,Kalamerya

 Morfolojik Özellikleri:

 Vücut uzamış, arka tarafı yuvarlaktır. Yüzgeçleri üçgen şeklinde olup, mantonun geriden 2/3'ünü teşkil eder. Başta, ikisi diğerlerinden daha uzun 10 adet kol üzerinde vantuzlar bulunur. rengi kırmızımtırak ve üzeri kahverengimsi koyu renkli noktalı dır. Erkekler 13, dişiler 16 cm manto boyunda cinsel olgunluğa ulaşır. 50-100 adet yumurtalar jelatin kılıflar içinde kumlu ve çamurlu zeminlerdeki sert zeminlere tespit edilir. Bir dişi 50-60 civarında jelatin kılıf bırakır. Erkekler dişilerden daha hızlı büyür. Temmuz başında derin sulardan sahillere göç eden 7-8 cm boyundaki bireyler, aralık ayında 15-16 cm boya ulaşır.

1-GİRİŞ


Loligo vulgaris (Lamarck 1799) Kuzeydoğu Atlantik ve Akdeniz sahillerinde bulunan,en yaygın kalamar türlerinden biridir.L.vulgarisin yaşam döngüsü iki yıllık bir çalışma sonucunda incelendi.(Ekim 1976-Kasım 1978).Bu bilgiler çeşitli balık satışlarından Akdeniz ve Fransız balıkçılıgının ticari bölgelerine dayanılarak toplandı.(Worms,1977,1978,1979).Bu türler hakkında birçok eser vardır ve Bidder(1950),Boletzky(1974),Mangold-Wirz (1963) ve Tinbergen-Verwey(1945)’in eserlerine sık sık bu bilgiler elde edilmek için başvurulmuştur.


Loligo vulgaris,ticari işletilen  kafadan bacaklıların önemli bir türü olmamasına karşın ,bölgesel olarak önem taşır.Atlantik te özel bir balıkçılık yoktur,ancak Tarak ağı ile balık tutanlar çokn çeşitli balık avlarlar.Akdenizde L.vulgaris hedef bir tür olmamasına rağmen genelde  İspanya ve İtalya tarafında avlanır.1980’de neritik kalamar Güneydoğu Atlanik’teki avlanan miktarı yaklaşık olarak 5bin ton kadardır.Bu miktarı özellikle  L.vulgaris ve L.forbesi.Oysaki Akdeniz deki avlanma miktarı 8bin tona ulaşmıştır.Özellikle L.vulgaris bu miktarı oluşturuyordu.Yapılan çalışmalara göre (Worms,1979) Akdenizdeki L.vulgaris stoğu daha fazla avcılığı kaldıramaz ve Japonyadaki Todarodes pacificus türünde uygulandığı gibi özel balıkçılık için hedef olur.Aynı zamanda özellikle İspanya ve İtalya gibi Akdeniz ülkelerinde L.vulgaris sahil halkında uygulanan geleneksel bir dietin özel kısmıdır.Ayrıca bölgesel balık pazarlarında önemli bir rolü vardır.

2 -YUMURTA EVRESİ


L.vulgarisin üreme biyolojisi üzerine çalışan  Mangold-Wirz (1963),bu türün yumurtalarını  60-160 mm uzunluğundaki jelatin kordonlar içinde bıraktığını ,her bir kordonda ortalama 90 yumurta bulunduğunu ve bir dişi bireyin  yine ortalama 60 kordon ürettiğini belirtmiştir.Bu sonuçlara göre bir dişi birey yaklaşık 6000 yumurta bırakmaktadır.Boletzky (1974),yumurtlama sonrası 12-14°C’de ve 40-45gün içinde larvaların serbest hale geldiğini belirtmiştir.Mangold-Wirz (1963a)a göre bu değerler 22°C ‘de 26-27 gün, 17°C’de ise 30 gün olarak belirlenmiştir.Sweeney ve ark.,(1992)’na göre yumurtadan çıkan yavruların yumurta boyları 2.8-3.3 mm olup, ortalama boy 3.1 mm olarak bulunmuştur.

3-GENÇLİK  EVRESİ 


2-3mm manto uzunlugundaki L.vulgaris’in yumurtlamasında dış yağ kesesi ya yoktur ya da çok küçüktür (Boletzky 1979).Yumurtadan yeni çıkan L.vulgaris (planktonik)yetişkinlere göre daha küçük yüzgeçlere,daha küçük kollara ve farklı renge sahiptir.Ama genel görünüş ve davranış bakımından yetişkine benzer.Yetişkinlere göre daha az emicilere sahip olan yavrunun emicileri aynı işi görür.Yumurtlamadan hemen sonra yavru L.vulgaris durmadan yüzer.Özellikle yağ kesesinin içinden beslenebilen yavruların sindirim sistemi,yağın tamamını emiliminden önce bile tamamen çalışır durumdadır.Yırtıcı etoburlar olarak kendilerine göre daha hareketli olan küçük mysidlere saldırabilirler,yakalayıp yiyebilirler.Laboratuvarda yapılan deneylerde besin olarak özellikle küçük kabuklu hayvanlar(crustacea)kullanılıyor.L.vulgarisin daha önceki genç formlarının planktonik formları mevcut değil ve planktonik yaşamının çok az bir süresi bilinmektedir.Ancak bu periyot iki ayı geçer gibi gözükmektedir.(Mangold-Wirz,1963)

4-BÜYÜME


Boletzky’nin laboratuvar deneylerine göre yavru Loligo vulgaris 50 günde 3mm ML’den 7.5mm ML’ye gelir.Hanlon (1979)da  L.opalescens türünde benzer sonuçları elde etti.

   

Büyüme genelde manto uzunluğu frekans eğrisi kullanılarak belirlenir.Tinbergen ve Verwey(1945)’e göre erkeklerin ve dişilerin büyüme oranları yaklaşık olarak 12cm ML uzunluğuna gelene kadar aynıdır.Worms(1979)benzer sonuçları elde etti.

L.vulgaris  hareketli bir avcıdır ve avları özellikle balık,kabuklular ve diğer kafadanbacaklılardır.Avına saldırırken gözlenen hareketlerinin sırası Messenger (1968)tarafından Sepia officinalis türü ile benzer özellikler gösterdiği saptanmıştır.Av kapıldığı zaman;kafasının arkası ısırılarak öldürülür,ardından küçük parçalara ayrılır ve yutulur.Besin,hayvanın yaşına göre değişir.Yavru L.vulgaris,özellikle kabuklularla (copepods,mysids)beslenir.Oysaki yetişkinler özellikle balık ve diğer cephalopodlarla (başlıca Histioteuthis ve Alloteuthis)beslenir.L.vulgaris türü,L.opalescens(Fields,1965),illex illecebrosus(Vovk,1972) ve L.pealei (Williams,1909)gibi kendi türüyle beslenmez.L.vulgaris, avlarının çoğu gibi pelajiktir ve sıklıkla midesinde bulunanlar, kalamar kadar büyük av türleridir.Worms’a göre dişilerin olgunlaşma döneminde beslenmelerinde bir azalma görülmez.Hergün tüketilen yiyecek miktarı vücut ağırlığının %20’si kadardır (Bidder, 1950).L.vulgarisin besin dönüşüm verimi hakkında az bilgi vardır ama decapodlar arasında genelde besin dönüşüm verim bilgisi yüksektir (Boucher-Rodoni, 1973).

            Büyüme oranı, yaşlandıkça iyice azalır ama azalma ölçüsü dişilerde ve erkeklerde aynı değildir.Dişilerin büyüme oranı gonad olgunlaşmaya başladığı zaman yaklaşık olarak 0’dır ve bu dişiler ve erkekler arasındaki maksimum büyüklük farkını açıklayabilir.Sıcaklık da ayrıca önemlidir.Gözlemlere göre örneğin Akdenizde su sıcaklığı 13°C’den aşağı düştüğü zaman, büyüme ayda 5mm’yi geçmez. Oysaki yazın ayda 15mm’den daha fazla olabilir. Sıcaklığın bu etkisi Kuzey Denizi(Tinbergen Verwey,1945) ile Akdenizde(Worms,1979) bulunan L.vulgaris ler hakkındaki farklı sonuçları açıklar.

            Bilgilere göre L.vulgaris havuzlarda hiçbir zaman yetişkin boyutlarına ulaşamadılar.Buda çeşitli faktörlerin nasıl bir etki yaptığı sonucunu vermiyor.

5-OLGUNLAŞMA

Sete Limanı’nda yapılan balıkçılıktan elde eilen L.vulgaris örnekleri gözlemlerde kullanılmıştır.

Erkeklerde bulunan gonad somatik index(GSI) küçüktür.(%1.6-3.8).Oysaki dişilerde %30 ’unu oluşturmaktadır.

Erkek olgunlaşmasına özel önem verilmemiştir çünkü güvenilir olgunlaşma indeksi eksikliği vardır.Birkaç spermatoforu olduğu halde işlevsel küçük erkek L.vulgarisler(100mm ML)bulunmuştur.

         
Durward’ın Illex illecebrosus türü için  belirttiğine göre erkekler Needhams kesesinde yeterli miktarda spermatofor biriktirmeden işlevsel olgunluğa ulaşamazlar.

         
Yumurta bırakma genellikle Mart-Ağustos ayları arasında olur böylece iki durumu ayırabiliriz.Erken yumurtlayan hayvanlar hayatlarının ilk yılında olgunluğa erişirler ve bir dahaki yıl yeniden üretirler.Diğer taraftan geç yumurtlayanlar hemen kötü çevresel koşullarla karşılaşırlar ki buda olgunlaşma işlemini durdurur.(19-20 aylık)

Kuzeydoğu Akdeniz popülasyonunda dişiler Kasım ve Mart ayları arasında olgunlaşır ve yumurtalarını Mart ve Ağustos ayları arasında  180-200mm uzunluğunda bırakırlar.Geç yumurtlayanlar ,150mm’den küçük tür ve önceden olgunlaşmaya başlamıştır.Daha erken gelişenler yumurtalarını 2.yılın yeniden üretme periyodunun sonunda bırakırlar.Ama çoğu sadece  3.yılın yeniden üretme periyodunda  yer alırlar.Bu,iki farklı alt popülasyonuna  birleştirilmiş iki  yeniden üretim döngüsü oluşmasını sağlar.Bu demektir ki dişiler hayatlarında sadece bir kez doğurur.Bu durum doğumdan  sonra birkaç ay yaşasalar bile değişmez.Oysaki  erkekler  birkaç çiftleşme periyodunda  bulunabilir.

Olgunlaşmayı etkileyen faktörler hakkında çok az şey bilinmektedir.Tinbergen ve Verwey (1945),ışık periyodunun önemli bir rolü olmadığını  belirtmişlerdir.Bu durum sıcaklığın geç doğan hayvanların olgunlaşmasının yavaşlamasında önemli bir faktör olması gibidir.

Üretilen yumurtaların sayılarındaki bolluk,Mangold-Wirz (1963)tarafından incelenmiştir.Bir dişi ,herbiri 50-130 yumurta içeren  30-60 yumurta kordonu bırakır.Daha büyük dişiler maximum 7000 yumurta verimliliğine ulaşabilir.Erkeklerde 15cm ,dişilerde 17cm

uzunluğuna  gelmiş olan L.vulgaris nadir bulunur.Eğer olgun erkekler  Needhams keselerinde işlevsel spermatofor taşıyorlarsa ve olgun dişiler oviduktlarında olgun yumurtaya sahipse büyüme;erkeklerde 11 ayda,dişilerde 12-13 ayda olgunlaşmaya dönüşür.

6-YENİDEN ÜREME


            L.vulgaris’te cinsiyet ,yetişkinlerde rahatlıkla ayırt edilebilir.Dişilerin şişmanlığı ,erkeklerin inceliği farkı ortaya koyar.Naef (1923)dişilerde mantonun enden 5kat daha uzun olduğunu söylemiştir.Oysaki erkeklerde bu oran 6 kattır.

            Birkaç özellik yanında boyutta farklılık gösterirler.Erkekler kenarlarında  boylamasına turuncu kromatofor çizgiler taşırlar.(L.forbesi türünde olduğu gibi)Bu renk çizgi her zaman bulunmaz ve genç hayvanlar arasında çok nadirdir.Yeni çiftleşmiş dişiler buccal zarlarında beyazımsı  bir kütle vardır.Bu kütle olgunlaşmamış  dişilerde de olabilir.

            Küçük hayvanlarda (100mm ML’den küçük) dış görünüşten cinsiyet ayırt edilemez.50mm ML ‘ye kadar olan dişilerde cinsiyet  mantoyu açarak bir çift beyaz çizginin olup olmadığına bakılarak tespit edilir.L.vulgaris’in 50mm ML’den küçük olanların cinsiyetleri dokularının mikroskopta incelenmesiyle tespit edilir.

            Tamamen olgunlaştığında bir dişinin oviduktu olgun yumurtalarla doludur.Nidamental oviducal bezler ,yumurtaları

kaplayan ve yumurta kordonlarını oluşturan mukus salgısı yaparlar.Yumurtalar spermatheca’dan gelen spermlerle döllenir,ama yumrta bırakım ve döllenme mekanizmaları hakkında kesin bir bilgi yoktur.

            Yumurtalar jelatin kılıf içinde (50-100 adet) kumlu ve çamurlu zeminlerdeki sert cisimlere tespit edilir. Dişiler bazen yumurta kordonlarını diğer kordonların yanına bırakırlar.Akdeniz de yumurtlama bütün yıl devam eder ama başlıca zamanı ilkbahar ve yaz başıdır.Kuzey denizinde yumurtlama peryodu 5 aydır (Nisan Ağustos arası).En yoğun olduğu zaman mayıstır. Akdenizde, Atlantik te olduğu gibi yumurta bırakımı 20-50 metre derinliğindeki kıyı sularında geniş sürüler halinde olur. Akdeniz deki yumurta bırakım peryodu(10 ay) Kuzeydoğu Atlantik ten (5 ay) daha uzun olduğu dikkate değerdir.Suzuki (1921) Todarodes pacificus için benzer bir durumun Kuzey ve Güney Japonya’da da olduğunu belirtmiştir.Anne-baba davranışları, ahtapotlarda olduğu ve L. opalescens’te açıklandığı gibi L. vulgaris’te görülmemiştir.

7-ÖLÜM ORANI


            Yaşam süresi genelde 2-4 yıl arasıdır.Doğuran dişilerin  ölüm oranı,çiftleşen erkeklerin  ölüm oranıdan daha yüksektir. Bu bakışa göre  dişilerin yaşam süresi 18-24 ay ,erkeklerin ise 3-3.5yıldır.Yaşı direk ölçen bir metod olmadıgı için boyut analizi yaşı bulmada bir anahtardır.

            Balıkçılığın yanı sıra ölüm oranını etkileyen birçok faktör vardır.Yetişkin bir L.vulgaris büyük oranda enerji harcıyan hareketli bir yırtıcıdır ve besin azlıgı ölümüne neden olur.Ayrıca balina,köpek balığı,ton balığı  gibi yırtıcılar L.vulgarisi besin olarak kullanırlar.

            L.vulgarisi etkileyebilecek olan hastalıklar hakkında çok az şey bilinmektedir.Derilerindeki büyük kırılganlık nedeniyle en küçük bir yarada bile loligo çok fazla hayatta kalamaz.

8-EKOLOJİ


            L.vulgaris ne pelajik ne de tamamen bentiktir ama nektobentik türler gibi  yumurtlama dönemi geçirire ve başka başka zamanlarda pelajik davranışlar gösterir(örneğin avlanma)

            Tinbergen ve Verwey (1945)’e göre Hollanda kıyısında  L.vulgaris ilkbaharda kuzeye doğru göç eder.Muhtemelen Dover Boğazı’ndan Belçika,Hollanda,Kuzeybatı Almanya ve Danimarka kıyıları boyunca göç eder ve Kuzeydenizi’ne girer.Bu olay yazın sonlarında olur.Kış aylarında yerleri tam olarak belli değildir ama bazı yazarlar Portekiz sularından kuzey bölgelere göç ettiklerini iddia ederler.

        Yakın geçmişte edinilen balıkçılık bilgileri (FAO,National Statistics,vb)L.vulgarisin ticari avlanması hakkında bilgi vermektedir.Akdenizde kalamar,avlanan kafadanbacaklıların %20-25’ini oluşturur.(yılda 10.000 ton).Bu kalamarlar başlıca L.vulgaris ve az miktarda Todarodes  sagittatus ve Alloteuthis media ‘dan oluşmaktadır.Günümüzde Batı Akdeniz kafadan bacaklılar için hareketli bir avlanma bölgesidir.İtalya yılda 30 bin ton ,İspanya10 bin ton,Fransa ise 2 bin ton avlamaktadır.

9-SON


            Özetle yeni yumurtadan çıkan L.vulgaris yaklaşık olarak bir yetişkin  şeklinde  ve davranışındadır.Yüksek büyüme oranı ,en iyi ihtimalle ( ilkbaharda doğmuşsa ) cinsel olgunluğa 10-13 ay arasında ulaşmasını sağlar.Farklı olgunlaşma işlemlerinden dolayı dişi büyüme oranı erkeklerden daha düşüktür.Olgunlaştıkları zaman erkekler ve dişiler ,sığ sahil sularına çiftleşmek ve yumurta bırakmak için göç ederler.Hayvanların büyük bölümü doğumdan birkaç gün veya hafta sonra,özellikle dişiler ölür.Sağ kalanlar 100 metre veya daha derin bölgelere  iner.Hayatı boyunca L.vulgaris balık,crustacea ve diğer kafadan bacaklılar ile beslenir.Erkekler için Maksimum ML 540mm,dişiler içinse 340mm’dir.(Akdeniz’de) Erkekler için yaşam süresi 2-3.5yıl,dişiler içinse 1.5-2 yıldır.

            Bu veriler kesin değildir çünkü ticari bölgelerden alınan örnekler üzerinde  yapılan gözlemlerle elde edilmiştir.Embriyonik gelişimini ilgilendiren bir çok bilgi mevcuttur ama planktonik devre ile ilgili çok az şey bilinmektedir.

            Loligo vulgaris’in gelişimi hakkında bir çok eksik noktalar bulunmaktadır.Aynı şekilde döllenme ve yumurta bırakma hakkında da yeterli bilgi bulunmamaktadır.


Maksimum uzunluğu 50 cm.
Ortalama uzunluğu 20-30 cm.
Maksimum ağırlığı gr.
Ortalama ağırlığı gr.
Üreme zamanları
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

x x x x x x
Avlanma Yöntemleri :Olta, Trol, Iğrıp, Manyat

Oltayla kıyıdan kalamar avı:Bilgi için tıklayınız.


7 Ağustos 2011 Pazar

Mürekkep Balığı(Subye)


                                           
                     
                                       
Familyası Latincesi İngilizcesi Mahalli Adı
Sepiidae Sepia officinalis Sepia, cuttle fish Supya, Sepya,Sübye,Mürekkep balığı


Morfolojik Özellikleri:

Kafadanbacaklılar (Cephalopoda) sınıfının, Onkollular (Decapodiformes)Hepsi ayrı eşeylidir. Solungaç solunumu yaparlar.Baş ve gövdeden meydana gelen vücut oval ve üstten basıktır. Ağız bacakların arasında gaga şeklindedir. Gözler başın iki yanında ve iridir.  Ağız bölgesinden çıkan 10 adet kolları vardır. İki kolu diğerlerinden daha uzundur. Dinlenme halinde içe çekilmiş olan bu kollarını avlarını yakalamak veya korunmak maksadıyla ileri doğru fırlatırlar. Kollarının iç yüzeylerinde çok sayıda vantuz (emeç) bulunur. Vantuzların içleri dişli boynuzsu yapılarla bezenmiştir. Ilıman ve sıcak denizlerin kıyı sularında bol rastlanırlar. Boyları 20 cm ile 18 cm arasında değişen türleri vardır. Çoğu 50-60 cm arasındadır. Yırtıcı hayvanlardır. Balık, karides, yengeç ve diğer yumuşakçalarla beslenirler. Bazan balık sürülerine dalar veya ufak mürekkepbalığı kolonilerini takip edip karınlarını doyururlar. Mürekkepbalığı, avına arkasından yaklaşıp omuriliğini ısırarak kopartır ve felç etmek suretiyle öldürür. Bazan her avdan sadece bir ısırık alıp dinlenmeye çekilir. Vantuzlu dokunaçlarıyla avlarını yakalar, kollarıyla da ağıza götürürler. Mürekkepbalıkları olağanüstü bir beyin, heyecan hissi, hassas bir koku alma duyusu, oburluğa varan bir tat alma duyusu ve çok hassas gözlere sahiptir. İri gözlerinde 70 milyon görme hücresi vardır. Görüş alanları 360 dereceyi bulur. Arkalarını da rahatça görebilirler. Karanlık sularda koku alma duyusuyla avlarını tespit ederler. Sinir sistemleri tarafından kontrol edilen ve kromotofor denen renk değiştirme hücreleriyle her ortama kamufle olurlar. İridosist (?) denen deri hücreler de ışığı yansıtarak renk değiştirmeye yardımcı olurlar. Pusuya yattıklarında kuma gömülerek kendilerini gizlerler.Cinsi olgunluğa ulaşmak üzere kışın derin sulara göçerler. İlkbaharda çiftleşmek ve yumurtlamak üzere yosunlu kıyılara gelir, yaz sonunda yumurtladıktan sonra genellikle ölürler. Yumurtalar yosunlara veya sert zeminlere bir kapsül içinde yapışır, yaz sonunda çıkarlar, yavrular sonbaharda derin sulara göçerler.

Mürekkep balıkları  

ahtapotlar gibi renklerini çok hızlı değiştirebilirler. Bazen renk dalgaları bedenlerinde nabız atması gibi görünür. Bu kadar fazla değişikliğin olmasına kızgınlık, yiyecek görme, korku ve bulunduğu yerin rengi gibi farklı nedenler sebep olabilir. Renk değiştiren bir mürekkep balığı gerçekten çok ilginç bir görünüme sahip olur. Yüzü kızarır ve yüzünde kırmızı ve altın yaldız rengindeki küçük benekler gelip gider. Balığın desenleri de küçük beneklerden koyu çizgilere ve göz gibi lekelere dönüşebilir.



Maksimum uzunluğu(erkek) 30 cm., (dişi) 25 cm. 
Ortalama uzunluğu (erkek) 15-20 cm., (dişi) 10-18 cm. 
Maksimum ağırlığı 1.5kg.
Ortalama ağırlığı 200-400gr.
Üreme zamanları
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

 x  x  x
Avlanma Yöntemleri : Uzatma ağları, Dip Trolü, Manyat,olta



Mürekkep Balığı Videosunu İzle

Mürekkep(Sübye)Balığı oltası ve Avcılığı

30 Haziran 2011 Perşembe

Kıllı Midye (Modiolus barbatus)


F- Mytildae
L- Modiolus barbatus
İ- Bearded horse-mussel
M- Kıllı midye, At midyesi

Morfolojik Özellikleri:


Kabuk iki eşit parçadan meydana gelmiş olup, umbo kısımları düzgündür. Kabuk üzerinde yatay halkalar, uç kısımlarında tüberküller vardır. Bundan dolayı kıllı midye denir. Kendilerini bissus iplikleri ile bir mesnete tespit ederler. Kabuk rengi açık siyah, iç kısmı beyazdır. Üzerinde mavi ve pembe renginde hatlar bulunur. 
Maksimum uzunluğu 6 cm.
Ortalama uzunluğu 3-4cm.
Maksimum ağırlığı gr.
Ortalama ağırlığı gr.
Üreme zamanları
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

 x  x  x
Avlanma Yöntemleri : Dreçlerle avlanır

Akivades(Tapes decussatus)


F- Veneridae
L- Tapes decussatus
İ- Cross-cut, Carpet shell
M- Kum midyesi

Morfolojik Özellikleri:


Vücut iki eşit kabuktan yapılmış, kabukların üzerinde hem dikey hem yatay ışınlar vardır. İç kısmı beyazımsı olup, iki kapama kası vardır. Önde üç adet kardinal diş bulunur, kabuğun içinde monto izi gayri muntazam görüntüdedir. Kabukta esmer benekli noktalar vardır. Solunum ve boşaltım sifonları bulunur. ayakları gelişmiş olup, toprağı kazmaya yarar. Zeminin 5-25 cm derinliğinde kumluk çakıllık ortamlarda yaşar.

Maksimum uzunluğu 6 cm.
Ortalama uzunluğu 3-4 cm.
Maksimum ağırlığı gr.
Ortalama ağırlığı gr.
Üreme zamanları
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

 x  x
Avlanma Yöntemleri : Kürek, Çeşitli tip dreçlerle

Pinna nobilis



Morfolojik Özellikleri:



Pinna nobilis
 Ortak adı "soylu kalem kabuk" türlerin kalem kabuk , büyük bir deniz çift kabuklu yumuşakça aile Pinnidae , 'kalem kabukları'. Çift kabuklu kabuğu yaklaşık 91 cm (3 metre) uzunluğunda büyüyebilir ve şekli değişkendir. Tüm kalem kabukları gibi nispeten kırılgan. İpek gibi tüyleri, ya da byssus, kabuk üreten lif oluşan güçlü bir "kablo" kullanarak kayalara tutunur. Kabuğun içinde parlak, anne-sedef kaplı . Bu türlerin kökeni Akdeniz'in ve 20 metre derinliğe kadar denizlerde yaşar. Ne yazık ki, son yıllarda, Pinna nobilis kısmen aşırı avcılık nedeniyle yok olma tehdidi haline gelmiştir.

 Kabukları genelde sütlü kahverengidir. Bazen kızıl kahverengiye yakın renkte olanları da görülür. Kabuk üzerinde gri renkte noktalar bulunabilir. Genellikle kumlu bölgelerde yaşarlar. Deniz çayırlarının arasında sıkça görülürler. Sivri uçları ile kumun içinde dik dururlar. Dışarıda kalan kısımlarının üzeri liflidir. Tepe kısımları yuvarlaktır. Beslenme ve solunum için açılır, tehlike anında hızla kapanır.Kabuk parçaları eşit, uzun üçgen şeklindedir ve arkada birbirinden ayrılır. Kabukların tabanı düzdür ve yaşadıkları zemin üzerine sabit lenmiştir. Kabuğun dış kısmında çeşitli canlılar (kabuklu canlılar, yosunlar vb.) bulunabilir. Böylece kamuflaj sağlayarak düşmanlarından korunur. Canlı kısmı kabuğun içindedir. Kapaklarını açıp kapatarak plankton ve organik besin maddeleri ile beslenir.

Maksimum uzunluğu 3 m.
Ortalama uzunluğu 45 cm.
Maksimum ağırlığı gr.
Ortalama ağırlığı gr.
Üreme zamanları
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık

X X X
Avlanma Yöntemleri :Koruma altında

Zebra midyesi


Midyeler birbirine eklemlenmiş iki parçalı kabukları olan yumuşakçalardır. Denizlerin kıyıya çok yakın kesimlerinde kayalara ve birbirlerine sıkıca tutunmuş binlerce midye görülebilir. Çenet denen bu kabuk parçaları gerçek midyelerde düz yüzeyli, siyaha yakın koyulukta, oval, birbirine benzer biçim ve iriliktedir.

Bünyelerinde bulundurdukları sedef sayesinde zararlı maddelerden kendilerini korumak için onu inciye dönüştürürler.Midyeler sindirim yapmazlar. Aynı zamanda yemek olarak da tüketilirler.

Zebra Midyesi ( Dreissena polymorpha)

Hazar Denizi'nin ve Karadeniz'in yerli türüdür.Şu anda Birleşik Krallık (UK),Batı Avrupa,Kanada ve ABD'ye yayılmış bulunmaktadır.Besin için zooplanktonlarla mücadele halindedir,bu yüzden yerel besin zincirlerine zarar verir.Yerel yumuşakçaların ekolojik görevlerini yerine getirmelerini engelleyerek büyük ekonomik zararlara sebep olur.


Tanımlanması:

En fazla 3 santimetre uzunluğunda olabilir. Kabuğu siyah veya kahverengidir ve kabuğun üzerinde beyaz çizgiler vardır. Kabuk fazlaca kabarıktır. Ön ve arka yüzey arasında bir açı vardır. Renk şablonları fazlaca çok biçimlidir. Neredeyse tamamı ile siyahtan,renksize kadar, çizgi formlarının çeşitliliği ile birlikte değişkenlik gösterir.

Bulunduğu Yerler:

Nehirlerin denizle birleştiği yerlerde,su yollarında,göllerde,kentsel alanlarda

Yaşayabileceği Koşullar:

Tuzluluk, 6 ppt ye kadar
Sıcaklık yaklaşık olarak 29 santigrat dereceye kadar
Saniyede 2 metreden daha hızlı akıntı olan yerde yaşayamaz.

Genel Etkileri:

Zebra Midyesi 7 ile 400 mikron aralığındaki organik ve inorganik parçacıkları süzer,Yerli planktoncullarla besin için rekabete girer.

Ebedi takvim

Ebedi Takvim






 
 
 

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı